the end

Nie wiem czy zacząć od przeprosin, czy wyjaśnień... Nieważne, to jest najmniej istotne.
W życiu każdego nastolatka przychodzą dni wyboru pomiędzy przyjemnym i pożytecznym, tak mówię tutaj o nauce i wychodzeniu ze znajomymi moi drodzy! Ja musiałam podjąć trudniejszą decyzję, która niestety, a może dla niektórych z was może i stety odbije się na baby-twinny.
Tak, rezygnuję, a dlaczego? Nie mam czasu. Wiem, że to nie jest usprawiedliwienie, ale chcę zyskać go jak najwięcej na rzeczy, które dzieją się poza komputerem. Szczerze, od pewnego czasu wolę wyjść na dwór i pochodzić bez celu po okolicy, aniżeli dwie godziny bez celu przeglądać tumblra. Może dojrzałam i zrozumiałam, że istnieje coś poza tą internetową rodziną?
Mam nadzieję, że nie macie mi za złe, iż postępuję tak, a nie inaczej. Nie jestem w stanie pogodzić tylu rzeczy na raz. Może to i kwestia zorganizowania, ale w tych sprawach nigdy nie byłam ekspertem i winą możemy obarczać jedynie matkę naturę i tak dalej...
Blog nie znika, razem z Emilą stwierdziłyśmy, że poszło w niego zbyt dużo pracy i nerwów.

Teraz kolej na podziękowania i ostateczne pożegnanie (brzmi mrocznie hahahaha).
Dziękuję wszystkim, którzy byli z nami od samego początku lub od całkiem niedawna.
Dziękuję wszystkim hejterom, którzy uświadamiali mi, że słabo piszę, mam grube nogi albo coś tam...
Dziękuję wszystkim, którzy czytali baby-twinny na bieżąco jak i tym niestałym (całkiem jak ja)

No więc to tyle z mojej strony, mam nadzieję, że ktokolwiek będzie tęsknił za filozofką Olą.
Trzymajcie się cieplutko, cześć! :)