Odważny umysł: Motorek i tułów na kółkach

Kristina Si-Mama Boss

//rosyjski rap polecam//

Hej kiciołki! Mamy super dzień, za oknem świetna pogoda, ja jestem w stu procentach szczęśliwa-w końcu znalazłam miłość swojego życia! Kupiłam też psa, mopsa o imieniu Mela, a moja przyjaciółka wygrała wyjazd do Londynu. Tak, tak niesamowite, nieprawdaż? Zapomniałam jeszcze dodać, że tak na prawdę to jestem córką szejka z Arabii Saudyjskiej i pływam w forsie. Serio, chciałabym, żeby to była prawda no ale cóż, z mojej bajki nici-witamy. Tak na serio to jest środek nocy, ja kuruje ucho i modle się, żeby wstać o 5 i pouczyć się na angielski, bo chcę umieć wszystko na tip top ale znając siebie to zamiast o 5 to wstanę o 7:30 i będę z motorkiem w tyłku zasuwać po całym domu, żeby wyrobić się na 8:10. Po jakże optymistycznym, charyzmatycznym i kolorowym wstępie przejdźmy do omawiania pojęcia pośpiechu, zalatania i takich innych spraw, o których sobie myślałam patrząc przez okno na lekcji.

Ludzie w dzisiejszych czasach w kółko powtarzają o tym, że nie mają czasu, mało go, brakuje, trzeba się śpieszyć i "łapać chwile". To i ja tak mówię. Zapracowana, zajęta, ledwo mam kiedy coś zjeść. Tylko, że to żadna prawda. Tak na serio, to siedzę na tyłku i faktycznie nie mam czasu ale nie dlatego, iż terminy mnie gonią i na biurku leży stos papierkowej (i mózgowej!) roboty wysokości Statuy Wolności. Dlaczego więc? A no, bo, ja odsuwam tę stertę spraw na bok, niechcący zrzucam-do śmietnika i podpalam w nim, odtwarzając przy tym nowy odcinek ulubionego serialu, filmik Zoelli lub po porostu błądząc po otchłaniach internetów. Oszukuję samą siebie wmawiając sobie świadomie i jakże perfidnie, że czas mi ucieka, wręcz leci, odrzutowcem, na Jowisza, a potem wędruje do innej galaktyki, tak oops, z przypadku.

Po całym moim maratonie zapracowanego dnia przychodzi pora spać, a ja zadaje sobie jedno ale to zajebiście ważne pytanie: Co ja w ogóle dziś zrobiłam? Pożytecznego, mam na myśli. Na odpowiedź czekam do dziś.

Jeśli być szczerym to raz, a porządnie, okej, ew. cały czas, a co mi tam. Oficjalnie przyznaje się, że jestem leniem do potęgi entej i muszę się z tego solidnie wyspowiadać do samej siebie oraz obiecać poprawę. Chcę ale tak na serio chcę-nie tylko udawać-leżąc pod koniec dnia na łóżku myśleć o tym, że dzień był produktywny i zrobiłam chociaż 2 rzeczy dobrze, solidnie i bez pośpiechu. Nauczyłam się nowych słówek, przeczytałam książkę, posprzątałam i nie przetraciłam wieków nad komputerem. 

Czas na to, by mieć czas. Od jutrzejszego ranka (sorka, dzisiejszego) zamierzam się spiąć i małymi kroczkami poprawić swoją organizację i zwiększyć wydajność pracy, albo lepiej-zacząć ją w ogóle. Uświadomiłam sobie to wszystko przez głupia sytuację, a raczej ich zlepek w jedną historyjkę:

Moje miejsce zamieszkania, centrum. Od sklepu A do metra jest może 15-20 metrów drogi. Tunelbana leci co 5-7 minut w tę samą stronę. Pani Kasia leci na załamanie karku z domu o godzinie 12:10 do sklepu, wpada z zawrotną prędkością do owego miejsca, łapie butelkę wody i dietetyczny baton z czekoladą polaną czekolada w panierce z czekolady i tone innych zakupów potem niczym Diabeł Tasmański toruje sobie drogę do kasy i wypada ze sklepu po 15 minutach. Pociąg właśnie podjeżdża widać to, bo metro jest nadziemne(don't ask) i leci z tymi torbami przez to centrum. siaty w rękę, dziecko pod pachę, a wolną dłonią szuka biletu. Leci, ino się pali. Nogi już przy bramkach, a głowa jeszcze w sklepie. Daje kartę dziecku, z rozpędu kasuje dzieckiem (dosłownie) bilet i gdy pociąg ma już wystartować ona przegradza sobie tymi siatami wejście zasuwających się drzwi i wpada z hukiem do środka. Tak mniej więcej wygląda życie zapracowanego lenia czyt. lenia bez zapracowanego.

Także tak, spinamy tyłki i nie robimy z siebie ofiar świata, bo czasu każdy ma tyle samo i dla każdego jest go po równo, ponadto płynie w tym samym tempie, więc jeśli brakuje ci go, bo siedzisz i nic nie robisz tak jak ja to zmień to, bądźmy w tej lepszej części, bo czemu by nie. 

Ja się z wami żegnam, buziaki i do kolejnego xx