Prostym słowem: Blogspot

Witam, witam. Za równiutkie cztery dni minie rok od momentu, gdy przerażona udostępniałam swojego pierwszego posta na tej witrynie. Jak czuję się po dwunastu miesiącach? Lepiej. Przed nami wiele pracy, a my z dnia na dzień stajemy się coraz lepsze i dążymy do spełnienia największych marzeń. Nie poddamy się, bo to byłoby za proste i tyle. Co się zmieniło? Wszystko. Zupełnie inaczej postrzegam świat (a wtedy uznawałam siebie za buntowniczkę), kiedyś szukałam ukrytego i ledwo tlącego się JA, znalazłam.

Od kilku dobrych lat panuje moda na zakładanie bloga, najlepiej ze stylizacjami. Każda mała początkująca BLOGERKA pragnie osiągnąć jak największy sukces i dostawać ubrania za "darmochę", a kiedy przychodzi moment, gdy znajomi dowiadują się o jej działalności w Internecie pospiesznie usuwa wszystko i staje się niewidzialna. Niknie, traci pasję, a to wszystko przez ludzi, którzy nie potrafią zamknąć buzi na kłódkę, nie od razu Rzym zbudowano, a na własnych błędach uczymy się najwięcej.

Ostatnio usłyszałam, że nie warto jest zakładać bloga, bo nie osiągnie się już popularności. Błąd. Nie mam go po to, by być rozpoznawalną, czy też lubianą. Rozwijam swoją pasję, spełniam się, a coraz większe grono czytelników to tylko miły dodatek i prywatna motywacja żeby napisać kolejny tekst po kilku dniach, a nie miesiącu, "bo ktoś czeka". Prowadzenie własnej witryny właśnie z taką myślą sprawi, że mimowolnie będzie traktować ludzi jak liczby, a nie kogoś, kto bez zbytniego nacisku wszedł tutaj i mówiąc nieco kolokwialnie zmarnował swój czas czytając wasze wypociny. Często jakieś góra jedenastolatki piszą post (jeśli niepoprawne gramatycznie sklecone zdanie z ortem na każdym kroku można nazwać pisaniem) zaczynając od słów "NIE WIEM O CZYM DZISIAJ PISAĆ, ALE DAWNO NIC NIE WSTAWIAŁAM". Skoro nie masz własnego pomysłu, to po co zaczynać? Jest tyle fajnych dziedzin, w które można się nieźle zagłębić, ale większość i tak ogranicza się do mody lub nieciekawego lifestyle. No, ale to jeszcze nic przy zerżniętym z innej, bardziej popularnej blogerki całego postu, pomysłu na zdjęcia, nazwy i wszystkich możliwych dodatków. Nie głupiejmy. To, że ktoś w ten sposób w mniejszym lub większym stopniu osiągnął popularność, nie znaczy, że tobie też się uda. Obecnie chyba najbardziej ceniona w Internecie jest oryginalność, ciekawy sposób na siebie, z resztą nie tylko tam. Dodatkowo warto być sobą. Dlaczego? Bo każde kłamstwo należy pamiętać, a z tym w XXI wieku coraz gorzej. NO CHYBA, ŻE BĘDZIECIE SOBIE TO ZAPISYWAĆ W SMARTFONIE (ale do tego potrzebna jest systematyczność). Wiecie co jest fajne w tym całym blogspocie? To ile dzięki przy ogromnym nakładzie pracy możecie osiągnąć. Często dzięki wspólnej pasji zawiązują się nowe przyjaźnie, przy okazji spełniacie marzenia, ale pamiętajcie, że bez pracy nie ma kołaczy i niekoniecznie za pierwszym razem musi wam się udać. Ba! Może wam się nie udać nawet za piątym czy szóstym. Najważniejsze jest nie poddawanie się i brnięcie do przodu, nie patrząc na to co mówią ludzie, bo często to zwykła zazdrość, bo wy nie boicie się spełniać marzeń, a oni tak, ze względu na zwracanie uwagi na opinię publiczną.

Dlaczego, więc prowadzimy taki, a nie inny typ bloga? Bo życie goni do przodu, codziennie dzieje się coś ciekawego, inspirującego, wystarczy to zauważyć, a to pewnego rodzaju dar, który należy wykorzystać. Staramy się w pewien sposób pomagać, doradzać, inspirować, ale nie pozwalać sobie na kopiowanie, bo łatwo zauważyć, że nie należymy do idealnych. Dodatkowo nie lubię, gdy ktoś ingeruje w moją prywatność, a takiego rodzaju teksty jej nie obnażają. Sama wiele zyskuję zwracając uwagę na zagadnienia, które tutaj poruszam. Jest fajnie, to tyle.

Trzymajcie się, 

*zdjęcia- Duszka