Niewerbalnie: Makijaż wyznacznikiem inteligencji?

 Hej jak tam robaczki? U mnie wszytko w porządku, tydzień lenistwa poprzedza jeden wydajny dzień, nie jestem chyba akumulatorem pozytywnej, sorka, jakiekolwiek energii :D. Dni płyną, byle do Świąt Wielkanocnych na które do Szwecji przyjeżdża moja ciocia z wujkiem i córeczkami Zuzą i Amelią, dwoma małymi księżniczkami. Potem przechodzę do takiej klasy, gdzie będą mnie puszczać już do normalnej i jakoś musi się to wszytko potoczyć. Wstęp jak na moje oko wyładowany informacjami, co nie? Powiem wam tak, przechodzimy do tematu. 

 W dzisiejszych czasach, dobie komputerów i całej tej elektronicznej otoczki zwiększyła się nie tylko dostępność pomarańczy czy papieru toaletowego w sklepach ale też i kosmetyków. Co za tym idzie zużycie ich jest większe i bardziej popularne u coraz to młodszych również osób. I ja do takich należę. Malujemy się z różnych względów i na różnym poziomie zaawansowania. Ale zaawansowanie nie zawsze równa się jakości makijażu. Dlaczego to robimy? Ja dla względów estetycznych-nie mam ochoty paradować z czerwoną twarzą od przebarwień. Dlatego właśnie nakładam podkład, a cała reszta domalowywana jest z czystej przyjemności i daje mi to poczucie wygody i estetyki. Jednak wszytko powinno mieć swój umiar. Jeżeli ktoś ma dobrą cerę to po co nakłada podkład? Bez sensu, dla mnie to głupota. Może pomalować brwi czy tam rzęsy ale na serio nie warto psuć cery kosmetykami tym bardziej jak ma się ile? 10-13 lat? Dziewczyny opamiętajcie się! Jeżeli jednak macie problemy tak jak ja, zadbajcie o to, by makijaż był lekki, ładny i świeży. Podkład w kolorze cery, kreski proste-jak się nie umie to się nie robi. 

 Co jednak kryje się pod otoczką "pomalowanej nastolatki"? W ogóle nastolatki, tak. Ale makijaż dolewa tylko oliwy do ognia. Ludzie postrzegają mnie przeważnie jako głupią, wytapetowaną laskę z pstro w głowie, tylko dla tego, że mam podkład czy bronzer. Przecież to nie oznacza, że nie mam rozumu! To jak wyglądam nie zaważa na moim ilorazie inteligencji, przysięgam wam. Tak jak nie głupieję od kolczyka, tak i od różu też nie. Część dalsza? Okej, powiedzmy sobie szczerze tapeciary istnieją i to w moim wieku również. Dlatego rozumiem, że można traktować mnie z lekka odgórnie ale bez przesady, nie wrzuca się nigdy wszystkich do jednego worka. 

Co się dzieje, jeśli dziewczyna taka jak ja czy ty (przepraszam chłopaku) powie, że jest inteligentna? Albo zdolna? Wrażliwa? Uczynna? Wartościowa i ambitna? Wtedy uznana zostanie za zadufaną i próżną? Mówię trzy razy nie takiemu buraczanemu zachowaniu! To, że wyglądamy tak jak wyglądamy, malujemy się czy mamy ozdoby w ciele czy na skórze nie oznacza, że jesteśmy w jakikolwiek sposób mniej zdolne, pracowite czy uczynne. Ludzie powinni być bardziej otwarci na młode osoby, tym bardziej, że to w naszych rękach leży przyszłość naszej planety i ludzkości.

Nie warto więc kategoryzować ludzi, lepiej najpierw poznać ich wrażliwość i wnętrze. Często zdarza mi się oceniać ludzi po okładce, co bardzo źle o mnie świadczy. Mam nadzieję, że wy jesteście lepsi ode mnie pod tym względem. Całuję was, do napisania