Odważny umysł: Aspiracje, wiara i urzeczywistnianie pragnień

Fall Out Boy-Centuries

Hej wszyscy! Hoho ale się tu pozmieniało! Po pierwsze jakaś wieśniara Ola pisze z nami na blogu, super co nie? Po drugie skromnie się chwaląc mam lustrzankę, co za tym idzie zdjęcia będą w końcu jak bóg przykazał, a kanał już się robi. A wszystko z mega ilością pozytywnej energii! Naprawdę, aż nie wierzę, że głupotki (może i nie) sprawiają, że polepsza ci się humor, a sposób patrzenia na świat zmienia się diametralnie. Właśnie dlatego toczymy posty z Aleks jak prawdziwe Twinners-razem, dobrze i robimy sztos! Haha, serio, moi drodzy, tak się cieszę, że napiszę wam to po raz setny, wybaczcie. I dziś w naszej serii chcę wam powiedzieć dwa słowa o tym, że wierzę w to, iż ciężką pracą i wiarą w siebie i we własne marzenia wolno nam osiągać co tylko chcemy.

Pamiętajcie, czytajcie dalej!>>>

Ale ludzie są pokręceni. Wiecie, co dziwnego zauważyłam? Że nie mając lustrzanki, dzień w dzień myślałam, jak to będzie jak ją dostanę, super zdjęcia, pozy, filmiki jak Zoelli, ba, milion razy lepsze-wiadomo-szał pał. Dostałam ją, założyłam kanał i bum-pojawił się strach. Co to będzie? Jak ludzie zareagują? Pierwszy rok to będzie przy dobrych lotach sto wyświetleń i pięćdziesięciu subskrybentów, wiem to. I boję się straszliwie tego, że się zniechęcę, będzie źle i wpadnę w jakąś depresję twórczą. Ale szczerze? Moja pasja, moja sprawa. I don't care co pomyślą inni pseudo 'znajomi' czy osoby, które w ogóle mnie nie znają lub wołają na mnie "Ta od Łucji". Przez takich jak oni będzie mi ciężko ale chcę spróbować i może, a nóż, widelec dam radę? Uda się? Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje. Liczę na trochę wsparcia od rodziców, przyjaciół i przede wszystkim od was. Wiem, że musi się udać, musi. 

Czuję, że jeżeli włożę w to całe serce, pomysły, będę żyć tym co robię to znajdą się ma tym świecie osoby, które będą chciały posłuchać nieco tego, co mam do powiedzenia i przekazania. Nie chcę iść za tłumem i robić lajfstajlowych notek, bo ludzie to czytają. To nie ma sensu. Weźmy na przykład taka Kasię-robi 'super' bloga, 15k obserwatorów, komentarze, sława i pieniądze. Kasi i tak prędzej czy później odbije, bo zwyczajnie niektórzy nie dorastają do tego, jakim szacunkiem i respektem darzą ich inni. Czas Kasi dobiegnie końca tak szybko, jak jej 'wielka kariera' się rozpoczęła, a ludzie, którzy mianowali się jej fanami wymierzą jej soczystego kopa w tyłek. Ja chcę złamać stereotyp piętnastoletniej blogerzyny, której tylko złotówki rodziców i sziinsajdy w głowie. Jeżeli mam coś do powiedzenia, to będę się darła na całe gardło, do krwi jeśli trzeba, by ludzie przejrzeli na oczy i doceniali tych, którzy chociaż w jakimś stopniu na to zasługują. Mam też wielką nadzieję, że to ja i Ola będziemy jednymi z tych, którzy są na językach przez to, co sobą reprezentują, a nie przez portfel naszych rodziców i i wam tego życzę. Buziaki, wasza

,,Wierz w siebie i marzenia, bo wiara urzeczywistnia pragnienia."