Płynę pod prąd: Kilka dźwięków, które uratowały życie

A, na początku powiem cześć, taka jestem fajna. Tak, więc po cześć przychodzi część, w której chcę wam powiedzieć, że poniedziałek to poniedziałek, nie jest dobry ale dalej lepszy od piątków, więc się cieszę. Właśnie jeśli chodzi o dni tygodnia... Czemu każdy lubi piątki? Są okropne i sto razy bardziej wolę poniedziałki! Kto ze mną? Nikt? Ok, nieważne, przejdźmy do tematu. a jest nim coś, co nie omieszkam się stwierdzić, moim życiowym żywiołem, pasją, napędem do działania i zastępuje mi matkę, babkę i pół świata. Muzyka. Błahe słowo, co co można powiedzieć o muzyce, huh? Otóż wiele, odkąd stała się moim tlenem, mogę mieć tylko ją i czuć się dobrze.

Muzyka to w pewnym sensie takie moje Serce Kondrakaru, w którym kumuluje się wszystko, przez co chcę żyć i iść do przodu. W każdym złym i dobrym momencie, kiedy jem i się ubieram, kiedy idę spać i wstaję, marzę i płaczę-ona jest przy mnie. To jedyne na tym świecie, czemu mogę ufać na milion procent. W moim życiu były okresy, kiedy nie miałam nikogo, kto mógłby być moją prawdziwą podporą, byłam zła, smutna i wydawałoby się, że opuszczona jednak nie zupełnie sama. Muzyka nigdy mnie nie zawiodła i nigdy nie odwróciła plecami. Jest dla mnie po prostu wszystkim. Rzeczą pierwszej potrzeby. Mam ją w żyłach, płynącą w rytmie-jak krew. 

>>keep reading>>

 Możecie sądzić, że wyolbrzymiam. Co może dać nam kilka uderzeń i słów płynącym w jakimś rytmie, schemacie? Tak na prawdę-wszytko. A przede wszystkim-dla mnie-sens życia. Jestem w stu procentach pewna, że nigdy nie zrezygnuję z jej słuchania, bo bez niej jestem zwyczajnie nikim, wrakiem bez duszy. Nie musicie mi wierzyć, jak bardzo ją kocham i ile dla mnie znaczy ale mogę dać wam przykład. Kiedy z blogiem było źle, już chciałam go usuwać, Ola sama też bała się wrócić i mimo, że robiłam dobrą minę do złej gry cholernie się bałam o to, co z tego wyjdzie. Przede wszystkim reakcji ludzi na moją osobę, rodziny i znajomych na tę witrynę. Ale wystarczyło tylko kilka utworów, abym ruszyła z kopyta z podwojoną energią, co ja mówię, z sto razy większym jej zapasem! I to właśnie ona trzyma mnie dalej tu, z wami. 

Czym jeszcze jest dla mnie te sześć liter? Biciem serca. Oddechem. Zmienia mój pogląd na świat, podpowiada co robić i jak, w którą stronę iść. Podbudowuje na duchu, pomaga, leczy rany. To moja nauczycielka, pielęgniarka, opiekunka i przyjaciółka. To totalny pępek świata i osobiście dla mnie to wokół niej wszytko się kręci. Daje mi wielkiego kopa, zapał do pracy i uwierzcie mi na słowo po słuchaniu nawet smutnych utworów mam ochotę skakać ze szczęścia i rzygać stokrotkami, tęczą i cukierkami tak bardzo mnie ona uszczęśliwia. 

//te plamka XD//

Na koniec chcę wam życzyć tego, abyście i wy znaleźli w muzyce taką podporę. Aby ona napędzała was do pracy i pomagała, była waszą powierniczką i pocieszycielką w każdej, nawet głupiutkiej sytuacji. Ważne jest też, że nieważne jakiej muzyki słuchacie, czy to One Direction czy może raczej Bring Me The Horizon-jeżeli dla was ona coś znaczy i uśmiechacie się podczas jej słuchania-jest najlepsza na świecie i NIKT nie może wam powiedzieć, że jest inaczej. Musi być dla was mega motywacją, tak abyście podnosili tyłek i lecieli przed siebie na skrzydłach wielkości Chicago. 

Jeśli chodzi o moją playlistę to tu macie post o top 10, tu o moim byciu Smiler na starym blogu, a kolejny post o tym, czego słucham obecnie może pojawi się, jeżeli tylko zachcecie. Albo i nie. I tak się on pojawi. Kocham was bardzo, buziaki